Mahabharatni Jivankathao-By Swami Sachchidanand
મહાભારતની જીવનકથાઓ- સ્વામી સચ્ચિદાનંદ મહાભારત ઋષિમાર્ગી છે. જેમાં ચારે પુરુષાર્થોનો સ્વીકાર અને સંતુલન છે.પણ કથાઓની દ્રષ્ટિએ તો અર્થ અને કામની જ કથાઓ જીવનમાં વધુ ઘટતી રહે છે.કદાચ તેથી પણ વધારે કહીએ તો કામની જ કથાઓ જીવનમાં ચારે તરફ ઘટયા કરતી હોય છે. કામનો અસ્વીકાર અને તેનાથી દૂર ભાગનાર કોરા-શુષ્ક અધ્યાત્મે લોકોને જીવનથી જ ભગાડવાનો પ્રયત્ન કર્યો છે. કામથી ભાગી શકાતું જ નથી ભાગનારને તે પકડી પડે છે. કારણ કે તેની ગતિ ભાગનાર કરતા વધારે છે. એટલે ભાગો નહિ પણ સાધો.અર્થાત તેને પણ સાધનાનું અંગ બનાવો તો તે મિત્ર-મહામિત્ર થઇ શકે છે. આ વાત ઋષિમાર્ગનો મૂલાધાર છે.કામ સ્વયં ઊર્જા છે. મહાઊર્જા છે. તે છે તો જીવન છે. તે નથી તો જીવન નથી પણ આ ઊર્જાને જો મિત્ર બનાવતાં ન આવડે તો તે વિનાશક પણ છે. કામને મિત્ર બનાવવા માટે નીતીશાસ્ત્રો છે. તેણે તેની મર્યાદા બાંધી છે. ઊર્જા મર્યાદામાં રહે તો જ મહાનિર્માણ કરી શકે. અગ્નિ ચૂલામાં રહે તો જ રસોઈ બને.જો ચૂલા બહાર આખા ઘરમાં ફેલાઈ જાય તો મહાવિનાશ નોતરી મૂકે. કામનું પણ આવું જ છે જયારે કામ,મર્યાદા મૂકીને બહાર નીકળ્યો છે ત્યારે ત્યારે મહાવિનાશ થયો છે.